Deze Britse baldhead toont Hollywood hoe je een spion speelt: ‘Een spion? Ik speel mezélf’

Mark Strong in Deep State. 'Een spion? Ik speel gewoon mezelf.' © .

Van Body of Lies over Syriana en Zero Dark Thirty tot Kingsman: The Secret Service: de innemende Britse baldhead Mark Strong toont Hollywood al jaren hoe je een spion of een slechterik speelt.

Hij is de vrucht van een Australische moeder en een Noord-Italiaanse vader. Na een decennium in het Britse theatercircuit en enkele tv-rollen trok hij naar Hollywood, waar hij onder meer een Jordaanse geheim agent vertolkte in Body of Lies (2008), een Arabische huurling in Syriana (2005) en een CIA-lid dat op Bin Laden jaagt in Zero Dark Thirty (2012). Daarnaast waren er bijrollen in Tinker Tailor Soldier Spy (2011), Kingsman: The Secret Service (2014) en The Imitation Game (2014). Om maar te zeggen: Mark Strong is iemand die wel overweg kan met wapens en afluisterapparatuur, of toch voor de camera.

In Deep State zit een scène waarin zijn personage iemand informatie probeert te ontfutselen door met een knijptang diens vingernagels uit te trekken. ‘Een knipoog naar een gelijkaardige scène uit Syriana, waarin ik George Clooney moest martelen’, aldus Mark Strong. ‘Die scène illustreert vooral dat mensen in de spionagewereld niet vriendelijk met elkaar omspringen.’

De filmwereld is als een besloten club: als je eenmaal toegelaten bent, zit je gebeiteld

Max is bij zijn vorige vrouw en zoon weggegaan omdat hij ‘vreselijke dingen’ heeft gedaan voor zijn beroep. Is hij een good of een bad guy?

Mark Strong: Beiden. En dat is wat een personage interessant maakt. Hij doet alles voor de juiste redenen, daarom ging hij ook bij MI6. Hij dacht dat hij van de wereld een betere plek kon maken. En dan begon hij dingen te doen die onaanvaardbaar zijn. Hij besluit niets daarover te vertellen aan zijn nieuwe vrouw, omdat hij denkt dat ze dat niet kan slikken. Hij was een moordenaar, maar zelf ziet hij dat niet zo.

Heb je zelf connecties in het spionagewereldje?

Strong: Ik was ooit te gast in een talkshow bij de BBC over een andere spionageserie, toen de presentator mij vroeg: ‘Kunnen drones écht in de woonkamers van mensen kijken?’ ‘Geen flauw idee’, zei ik. Ik ben geen spion, ik ben een acteur. Ik weet niet wat spionnen doen en hoe ze eruitzien. Veel van Deep State is geleend uit de spionageromans van John Le Carré en consorten. Maar of een spion écht zo is als in de films, series en boeken? Geen idee. Ik speel gewoon mezelf. (lacht)

We hebben je vijftien jaar niet meer gezien op tv. Waarom deze terugkeer?

Strong: In Engeland hebben we het geluk dat we theater, film en tv kunnen afwisselen. In Amerika ligt dat moeilijker. Veel acteurs willen daar in een langlopende serie zitten om werk te hebben. Theater is er sowieso moeilijker te vinden. Ik heb tien jaar theater gedaan, en ben dan in televisie gerold. Ik genoot daarvan, maar toen werd het tijd om iets anders te proberen. En dat is de laatste vijftien jaar film geweest. De filmwereld is als een besloten club: als je eenmaal toegelaten bent, zit je gebeiteld. Maar ik begon me te realiseren dat de verhalen op televisie tegenwoordig veel gelaagder zijn dan die in de film. En als je zo’n geweldig verhaal als dit krijgt, is het des te bevredigender om dat over acht of tien uur te kunnen uitsmeren.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content