Jasper Maekelberg: vogelaar bij dag, wonderboy bij nacht

© Alexander Popelier

Dat hij producer en multi-instrumentalist is, zoveel mag intussen geweten zijn. Even verifiëren of Jasper Maekelberg zich ook in andere titels kan vinden.

Sporter

Als tiener waren de 800 en vooral de 400 meter zijn atletiekdisciplines. ‘Zo megalang hardlopen, dat is doodgaan’, grijnst hij. ‘In de laatste honderd meter voel je hoe je benen kauwgum worden. Je moet kunnen blijven gaan, en dat heb ik altijd wel in me gehad. Ik ben ermee moeten stoppen toen ik de ziekte van Osgood-Schlatter kreeg, die te maken heeft met de groeispurt. Na een jaar stilzitten, moest ik helemaal opnieuw beginnen, en dat was demotiverend. Ondertussen was de muziek ertussen gekomen, en dat viel niet meer te combineren met sport. Wat ik wel nog doe, is met Maarten Devoldere van Warhaus gaan zwemmen.’

Vogelspotter

Wat vingen we onlangs toevallig op? Dat Maekelberg er naast muziek nog een andere passie op na houdt, en wel van ornithologische strekking. We kennen in Vlaanderen, en niet toevallig eveneens in Gent, maar één muzikant die zich in beide bezigheden vermeit, ‘Bram Vanparys van Bony King, ja. Hij heeft me dat jaren geleden aangepraat, vogels spotten. Maar nu is het wel al een tijd geleden dat ik nog met een verrekijker ergens ben gaan postvatten.’

Wonderboy

Eén song op Night Funeral heet The Image of Boy Wonder. Een knipoog naar de status die hem de voorbije vruchtbare jaren is toegedicht? ‘Ik zing daarin wel dat dat imago “slowly slipping under” is’, nuanceert hij. ‘Maar ja, ergens heb ik wel eens toevallig het woord “wonderboy” over mezelf gelezen. Totáál overdreven. Dat ben ik helemaal niet. Het ding is net: ik doe maar wat. Sommigen kunnen daarmee viben, sommigen niet. In feite gaat dat liedje over de eerste indruk van iemand, en hoe dat wordt ontkracht naarmate je die persoon beter leert kennen.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content