Techno-dj’s die werk steken in hun video’s, zo vaak zie je het niet. Maar er zijn wel meer dingen die van Gianmarco Cellini niet de standaard technoproducer maken. ‘Van twee uur koormuziek hield ik vier seconden over.’
Acht maanden. Langer is het niet geleden dat we Gianmarco Cellini voor het laatst spraken, maar zelfs in die korte tijd maakte de groeicurve van de Limburgse dj een knik opwaarts die niet te negeren valt. Het festivalseizoen bracht hem naar onder meer Kiewit en Dour, waar hij mocht opwarmen voor Amelie Lens en Ben Klock. Op de laatste Red Bull Elektropedia Awards ging hij met de titel van Most Promising Artist naar huis en eindigde hij op twaalf in de DJ Top 100. Voor wie geen idee heeft wat die positie betekent: dat is vóór Lost Frequencies en TLP.
Met zijn nieuwe ep Giulia sluit Cellini dus een goed jaar af. Op de drie tracks verfijnt de twintiger het recept waarmee hij al even furore maakt: lenige beats die de four to the floor vaak overstijgen, gul overladen met organische samples. Duduk is genoemd naar de Armeense fluit die tussen de doffe kicks zweeft, Helena wordt gedomineerd door een Arabisch aandoende mannenstem en op titeltrack Giulia vechten jazzy cimbalen en een koor om de voortrekkersrol. De percussie speelde Cellini zelf in, voor het koor trok hij naar… de zolder van zijn ouders. ‘Gevonden op een cd die daar lag’, lacht hij. ‘Er stond twee uur muziek op. Vier seconden heb ik overgehouden.’
Ingesmeerd met aarde
Die vier seconden kwamen terecht op de titeltrack Giulia, die een minimalistische, maar fraaie video meekreeg. Techno-dj’s die tijd steken in hun clips, het komt niet al te vaak voor, weet ook Cellini. ‘Ik snap niet waarom het zo weinig gebeurt. Voor mij is het de ideale manier om mijn muziek uit te diepen en samen te werken met andere artiesten. Meron Verbelen, de danseres in de clip, is daar een goed voorbeeld van. Toen ik haar op een evenement ontmoette, kwam meteen het idee in mij op om haar te laten improviseren op de muziek. Ik was gewoon benieuwd hoe zij zich zou uiten op de klanken die ik in mijn kamertje op elkaar had gestapeld.’
Eén ding kunnen we zeggen: dat is niet hoe wij ons meestal uiten als we techno horen. Meron negeert de beats, zoekt haar eigen weg tussen de geluidslagen en maakt zo van Cellini’s video een demonstratie van sensualiteit, die bovendien is opgevat als een reis door de vier oerelementen. Daar horen vuurrode en hemelsblauwe decors bij, maar evengoed aarde, waarmee Meron zich heeft ingesmeerd.
‘Het gaat me niet alleen om de vier elementen, maar ook om Cycle Four’, zegt Cellini. Sinds kort dekt die vlag niet alleen zijn partyconcept in de Fuse, maar ook zijn eigen label. ‘Tot nu toe voelde ik me nergens echt thuis. Voor de pure technolabels was ik te melodisch, voor andere labels leunde ik te dicht tegen techno aan. Dan maar op mezelf beginnen, dacht ik, al wil ik op termijn ook andere muzikale daklozen huisvesten’, lacht hij.
Siciliaanse blues
Dat iemand als Charlotte de Witte meteen naar de mp3’s vraagt wanneer ze muziek van Cellini hoort, maakt de Limburger blij, maar het is niet de pure techno die hem inspireert. ‘Ik heb voor deze ep veel geluisterd naar Siciliaanse folk, repetitieve muziek met veel percussie en zang. In mijn set draai ik ook steeds meer Italiaanse muziek. Ik merk bij mijzelf de drang om meer en meer voor mijn roots te staan, omdat de eerste generatie Italiaanse immigranten stilaan uitsterft. Aan het laatste beetje verbinding dat ik als kleinzoon van een van hen nog heb, klamp ik mij meer en meer vast. Ik heb er nog nooit gedraaid, maar hopelijk komt dat er snel van.’
Giulia is uit bij Cycle Four.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier