‘JE MOET DAAR BLIJKBAAR TOCH MEE OPPASSEN, MET MOTORSPORT’

© KAAT PYPE

BEKENDE MEDEMENSEN VERTELLEN OVER HET CARRIÈREPAD DAT ZICH AANVANKELIJK VOOR HEN UITSTREKTE.

‘Als kind was ik helemaal in de ban van motorsport: ik ging heel vaak naar motorcross en rally’s kijken. Maar ik ben vrij vroeg ten val gekomen met een motor en liep daarbij allerlei zware breuken op. Dat deed mij beseffen: mmm, ge moet hier toch mee oppassen. (lacht) Enfin, niet dat het artiestenleven per se veiliger is, want ik ben ook al van een podium gevallen.

‘Crosser werd het dus niet, en omdat ik uit een groot gezin met acht kinderen kom, ben ik nooit zwaar aangemoedigd om te gaan studeren: zo snel mogelijk renderen was de boodschap. Alleen had ik totaal geen interesse in de technische richting waarin ik beland was. Ik volgde houtbewerking, en die opleiding heeft een echte revolutie in mijn hoofd ontketend. Omdat ze mij deed beseffen: ik wil niét de rest van mijn leven in een of andere fabriek doorbrengen.

‘In die tijd bestond de dienstplicht nog en omdat ik niet naar het leger wilde, moest ik twee jaar burgerdienst doen. Zo ben ik puur toevallig in de sociale sector terechtgekomen, in het jongerenwerk. Een sector waar ik totaal geen opleiding of diploma voor had, al is de vraag natuurlijk of je er wel zwaar opgeleid voor moet zijn. (lacht) Niet dat ik denk dat er in de sociale sector geen heel bekwame mensen zitten, integendeel zelfs, maar als je het met liefde doet, je er helemaal in smijt en wat gezond verstand hebt, is het allemaal vrij logisch. Dat geldt overigens voor de meeste beroepen, denk ik, tenzij misschien de hartchirurgie. En dan nog: als je jarenlang in de kliniek operaties volgt, zul je dat op den duur ook wel kunnen, zeker?

‘Het was een heel politiek geëngageerde job, waarbij ik met een collega in 36 gemeentes rond Kortrijk een netwerk van jongerenwerk moest uitbouwen. Het kwam erop neer dat ik vormingswerk voor jongeren organiseerde om antwoord te geven op hun vragen: over drugs, alcohol, de samenleving, over alles, eigenlijk. Daarnaast organiseerde ik nationale meetings, voor vijf-, zeshonderd man. Vaak kwam ik dan op het podium terecht – er was altijd wel iemand nodig die de boel op een leuke manier aan elkaar moest praten.

‘Fysiek was het een behoorlijk zware job, want het was een zeer ongeregeld leven. Hoe gaat dat, hè? Je blijft op kantoor hangen omdat je ’s avonds toch naar een vergadering moet, en ondertussen ga je snel een broodje halen. Na een tijdje ga je ’s morgens een broodje halen, ’s middags een broodje halen, ’s avonds een broodje halen én ’s nachts een broodje halen. En dan nog wat bier erbij. Een heel ongezonde levensstijl.

‘Ik heb veel fijne mensen leren kennen in de sociale sector, maar ik vond het ook een hele harde wereld waar je veel moet geven en weinig terugkrijgt: het was absoluut geen nine-to-five-job, integendeel. Want elke avond was er wel ergens een vergadering of bijeenkomst, zeven dagen per week, en vierentwintig uur per dag.

‘Na zes jaar in de sociale sector gewerkt te hebben, was ik helemaal opgebrand, en wilde ik iets anders met mijn leven. Op mijn 29e heb ik mezelf dan helemaal heruitgevonden door van Kortrijk naar Leuven te verhuizen en daar een soort alternatieve theateropleiding te gaan volgen. Niet dat het toen in mijn hoofd zat om stand-upcomedian te worden, want dat bestond eigenlijk nog niet. Ik was in die tijd eerder gefascineerd door wat enkele Nederlanders zoals Wim T. Schippers en vooral Gerardjan Rijnders deden. Rijnders’ voorstelling Liefhebber heeft me toen zo bij mijn nekvel gegrepen, dat ik meteen ook zoiets wilde maken, al had ik nog geen duidelijke visie over wat dat dan precies moest worden. Maar uiteindelijk is het gewoon heel organisch gegroeid: ik won samen met Gunter Lamoot en Bart Vanneste een wedstrijd op Studio Brussel, en van het een kwam het ander.

‘Tegenwoordig lijkt mijn leven in de sociale sector heel ver weg, al ben ik in mijn hoofd altijd wel een redelijk geëngageerde mens gebleven: ik lees nog elke dag kranten, wil nog altijd weten wat er in de wereld gebeurt en kan me er nog altijd mateloos aan ergeren. Maar om het nu op het podium over de actualiteit te hebben? Neen, ik wil liever tijdloos materiaal schrijven en brengen.’

DE MILFMAGNEET

De nieuwe theatershow van Piet De Praitere toert momenteel door Vlaanderen. Alle info: pietdepraitere.be

DOOR GEERT OP DE BEECK – FOTO KAAT PYPE

‘Het artiestenleven is niet per se veiliger dan crossen: ik ben ook al van het podium gevallen.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content