Zinger speelt op – en over – leven en dood op Pukkelpop: ‘We moeten ons met de dood verzoenen’

Van de drie Nieuwe Lichting laureaten die donderdag op het Wablief?-podium hun grote vuurdoop beleven, is de spacepopband Zinger uit Deerlijk degene met het meest pakkende verhaal. Een gesprek met Zingerzanger Pieter Deknudt. ‘Een afscheid moet een celebration of life zijn.’

Pieter Deknudt – de Zanger van Zinger – heeft er net een vermoeiende, Kafkaiaanse ochtend op zitten. Een btw-nummer aanvragen (‘ik geef les, dus ik ben degene die in de zomer wat tijd heeft voor die dingen’) voor de band bleek een onvoorzien lastige klus, maar dat heeft nauwelijks invloed gehad op ’s mans mensbeeld, zo blijkt. “Het was bloedheet vandaag en de mevrouw achter het loket had er echt totààl geen zin. Ik heb er zelfs even aan gedacht de aanvraag voorlopig zo te laten om voor die mevrouw een taartje of een ijsje te gaan halen. Haar humeur had echt een zetje nodig”. Het is Deknudt ten voeten uit: positief, vriendelijk, begeesterd en tegelijkertijd zoekend, melancholisch en 100% rock-‘n-roll. Z’n groep stoeit met gitaren en elektronica, maar net zo goed met fanfares en harmonieën.

Hij en z’n bandleden hebben de voorbije jaren – vaker dan hun leeftijd rechtvaardigt – de dood in de ogen gekeken. Afscheid nemen is voor Deknudt en z’n vrienden ‘gewoon een deel van het leven geworden’. Het verhaal van Zinger leest als een filmscenario.

Pieter Deknudt: “In 2011 wonnen we De Beloften. Daarop volgden een pak optredens – een zalige periode – en na een klein jaar ongeveer waren we zo goed op elkaar ingespeeld dat we de studio ingingen om een EP op te nemen. Middenin die opnames is onze goeie vriend Robbie verongelukt, zanger en bassist bij Highway Jack, het ‘andere’ bandje dat toen toen wereldberoemd was in Deerlijk. Onze goesting om een plaat op te nemen was meteen over.”

‘Het was alsof er een vloek op ons rustte’

Het nieuws van Robbies overlijden trok als een schokgolf door Deerlijk, en bleek bovendien nog maar het begin van een hoop verdriet. In de daaropvolgende maanden verloor dezelfde vriendenkring nog drie jongens en meisjes. Rond Zinger bleef het stil tot in 2014.

“Zowat om de maand was er weer een andere afscheidsplechtigheid. Iedereen vroeg zich op de duur echt af: ‘wie zal de volgende zijn?’. Het was telkens dezelfde vriend die een afscheidswoord richtte tot de rest van de kliek, en die speeches werden steeds somberder en donkerder. Uiteindelijk hebben we met de band die stemming van ons af proberen te schrijven met een afscheidsnummer voor Robbie, ‘Grace’ (van de EP ‘Everybody’s dying these Days’, nvdr.).”

“Toen we voor dat nummer een clip wilden maken, raakten we bevriend met Nico, een 60-jarige truck-afficionado. De clip moest een soort roadmovie worden en Nico wilde voor ons een truck, een magnifieke Chevrolet Bison, helemaal restaureren. En toen overleed ook hij. Alsof er een vloek op ons rustte. Het was niet meer in woorden te vatten. Een tijdje later werd ik gebeld door Nico’s kameraden van de truckersclub. Zij hadden de Chevrolet verder afgewerkt en toen zijn we met dat gevaarte naar het kerkhof gereden. Met Nico’s vrienden, met de band. We hebben toen de hele nacht muziek gemaakt, gedronken, herinneringen opgehaald, gefeest eigenlijk. Robbie was ooit voorbij de security tot op het podium van Dranouter geraakt. En daar, die nacht, heb ik voor mezelf uitgemaakt dat wij hier op een verkeerde manier tegen leven, dood en afscheid aankijken. Een afscheid moet een ‘celebration of life zijn’. Dat vond ik, tenminste. Veel van mijn generatiegenoten keken daar anders tegenaan en vonden ons ‘kerkhofproject’ nogal luguber.”

Reveil

Dat kerkhofproject heet ‘Reveil’ en is een persoonlijk initiatief van Deknudt, waarin Zinger wel een hoofdrol speelt. Pieter Deknudt: “Mede door dat ‘herdenkingsfeestje’ begon ik anders tegen het begrip afscheid aan te kijken. Ik geraakte ook gafascineerd door mensen die door niemand herdacht worden. Anonieme mensen, zonder familie, graven zonder bloemen … Ik heb toen contact gezocht met de Deerlijkse heemkundige kring en zo heeft Reveil vorm gekregen. Zij sporen een stukje van de geschiedenis van die onbekende graven op, ze reconstrueren een stukje van die levens, lezen dat voor bij het graf. Zo krijgen die niet-herdachte graven terug een ziel. En wij speelden daar dan muziek bij, samen met lokale fanfare- of harmonieblazers. Een soort van afscheid-in-uitgesteld-relais. Dat gebeurde allemaal heel instinctief, het was niet beredeneerd, het was gewoon iets dat ik moést doen. Er komen dit jaar opnieuw Reveil-concerten. We spelen enkel in Deerlijk, onze homeground. Voor de rest van Vlaanderen zetten we mensen graag op weg voor hun eigen Reveil-concert.”

‘We proberen het eenrichtingsverkeer entertainer-publiek te doorbreken’

“Naar de eerste, lokale, editie van Reveil kwamen zo’n 350 mensen kijken en voor de daaropvolgende dagen kreeg ik echt tientallen mails van mensen voor wie het kerkhof tot dan toe een plek van pijn was geweest en voor wie het evenement een nieuw, optimistisch perspectief had geboden. Dat was echt pakkend, een gòlf van warmte. Sedertdien nodigen we mensen van harmonieën en fanfares ook uit naar onze zaalconcerten. Wie dat wil, kan onze nummers downloaden en inoefenen en dan mogen ze mee op het podium. Sommigen spelen gewoon mee vanuit de zaal, tussen het publiek. Dat is telkens weer ongelofelijk. En het is ook inspirerend om tijdens een concert, ook al is het maar voor een paar nummers, dat eenrichtingsverkeer entertainer-publiek te doorbreken.”

“Van die sfeer gaan we een stukje proberen te reproduceren op Pukkelpop. Een kléin stukje, weliswaar, want zoveel volk kan er niet op de Wablief? Stage. Wat we op Pukkelpop willen demonstreren, is de tweeledigheid van onze band. We zijn van Deerlijk. We spelen spacy pop en the sky is the limit. Daarvoor staan onze gitaren, distortion, elektronica. Maar we zijn ook opgetrokken uit Vlaamse klei. Dat zijn onze roots, daar moeten we ons mee verzoenen. Net zoals we ons moeten verzoenen met de dood.”

(Peter Lissens)

Zinger speelt donderdag om iets voor twaalven op de Wablief? Stage.

Wie voor 1 november wil meedoen met een Reveil-concert, kan mailen naar reveilvlaanderen@gmail.com. De EP van Zinger is te downloaden via www.mistert.be/zinger.