Muziekpublique wint Ultima voor Muziek: ‘Er wordt soms wat misprijzend gekeken naar wereldmuziek’

De Ultima voor Muziek, de vroegere Vlaamse Cultuurprijs, gaat dit jaar naar Muziekpublique, dat wereldmuziek in Vlaanderen en Brussel wil promoten. Toch mag er nog meer aandacht zijn vanuit het cultuurbeleid, vindt bezieler Peter Van Rompaey.

10.000 euro, een fotoreportage, een clip en een kunstwerk van Philip Aguirre. Dat won Muziekpublique dinsdagavond tijdens de uitreiking van de Ultimas. Een jury van experts prijst de organisatie omdat ze ‘musici van allerlei slag op een organische manier bij elkaar brengt, hen een podium geeft en hen zoveel mogelijk wil bijstaan door hun carrière in binnen- en buitenland te ontwikkelen en te steunen.’

Beter kan Peter Van Rompaey, directeur van Muziekpublique, het zelf niet samenvatten. ‘Wij willen folk- en wereldmuziek in de breedst mogelijke zin van het woord promoten. Het is belangrijk om aan iedereen te tonen welke straffe muzikanten er in ons eigen land wonen. Veel zalen die wereldmuziek programmeren, halen dure artiesten uit het buitenland naar hier, terwijl er even goede muzikanten bij wijze van spreken naast hun deur wonen.’

Muziekpublique heeft drie soorten activiteiten. Er is de concertwerking, die sinds vorig jaar in theater Molière huist, pal in de Matongewijk. Daarnaast biedt de vzw muziekcursussen aan, volgens Van Rompaey het meest diverse aanbod aan wereldmuzieklessen van Europa.

Misschien nog het meeste lof is er voor het platenlabel. Zo koos een internationaal panel aan muziekjournalisten een cd van Muziekpublique tot beste wereldmuziek-cd van 2016. Ook daarbuiten kreeg het Refugees for Refugees-project, naast een plaat ook een reeks concerten, niets dan lof.

Een groep vluchtelingen met enkele Belgische muzikanten laten samenspelen, met een onvermijdelijke botsing van muzikale culturen tot gevolg, faut le faire. ‘We wilden een positief verhaal brengen’, zegt Van Rompaey, ‘en het publiek kon dat waarderen. Je voelt dat veel mensen behoefte hebben aan activiteiten zoals de onze.’

Opera’s en barokorkesten

Dat Muziekpublique ook aandacht geeft aan Vlaamse en Belgische folk, vindt Van Rompaey heel belangrijk. ‘Het zou van exotisme getuigen mochten we enkel maar muzikanten uit verre oorden promoten. De kruisbestuiving levert altijd iets moois op. Een Belgische zanger in ons vocaal project Foxtra zingt Een sneeuwwit vogeltje, naast volksliedjes uit andere culturen. Zo exporteren wij ook Vlaams erfgoed en voor je het weet hoor je Een sneeuwwit vogeltje in Australië.’

Toch heeft Van Rompaey het gevoel dat er vanuit het Vlaams cultuurbeleid misprijzend wordt gekeken naar folk en wereldmuziek. ‘Het is levendige muziek, die constant evolueert. De folk- en wereldmuziekfestivals draaien op volle toeren, maar toch wordt er soms nog te veel vastgehouden aan vastgeroeste namen: de opera’s, de barokorkesten, de commerciële muziek ook. Daar mag best wat aan worden gedaan, in het cultuurbeleid én in de pers.’

Met de geldprijs wil Muziekpublique een nieuwe website laten bouwen. ‘Op termijn dromen we van een online wereldmuziekschool, zodat ook buitenlandse studenten les kunnen krijgen van onze muzikanten.’