Jarri Van der Haegen, manager van Tsar B en WWWater: ‘Ik zeg hen niet welke kleren ze moeten dragen’

Jarri Van der Haegen © Jarri Van der Haegen
Maren Moreau
Maren Moreau Freelance journaliste

Tsar B en WWWater: het zijn twee van dé jonge artiesten uit 2016. En hun belangen worden behartigd door een haast even jonge manager: Jarri Van der Haegen (26), ook de man achter de invloedrijke Belgische muziekblog Disco Naïveté. Maar zo’n jaar geleden was hij nog advocaat. ‘Die ervaring heeft me meer realiteitszin gegeven.’

Hoe heb jij Tsar B en WWWater ontdekt en waarom wilde je uitgerekend met hen werken?

JARRI VAN DER HAEGEN: Justine Bourgeus van Tsar B heeft mij gecontacteerd. Op aanraden van Jergan Callebaut, van het electrocollectief Vuurwerk, mailde ze me één van haar songs. Ze stelde zich voor als de violiste van School is Cool die zelf wat muziek had gemaakt, en vroeg zich af of ik er eens naar wilde luisteren. ”De violiste van’: het zal wat zijn’, dacht ik. Ik verwachtte me aan typische vioolmuziek. Maar toen ik er die avond na mijn werk naar luisterde, werd ik omvergeblazen. Wauw! Ik geef een song altijd tien tot twintig seconden de tijd. Als ik dan nog mee ben, ben ik overtuigd. Bij de muziek van Tsar B gebeurde dat. Niet veel later spraken we af, en bleek het ook qua muzikale visie en op persoonlijk vlak te klikken met Justine.

Ook Charlotte Adigéry, alias WWWater, wist me vrijwel onmiddellijk te overtuigen. Nadat ik Soulwax’ Belgica-soundtrack gehoord had, waarop zij meezingt, ben ik haar gaan researchen en ontdekte ik dat ze ook een eigen project had, WWWater. Ik vroeg haar of ze daar eens een videootje of demootje van wilde opsturen, waarop ze mij een opname van een kleinschalig caféconcert bezorgde. De kwaliteit kon niet slechter – mijn scherm sloeg groen, paars én blauw uit. Ik zag en hoorde amper iets. Maar wat ik hoorde – die stem, die akoestische drums – klonk héél interessant. Wat later stuurde ze me nog enkele nummers door via Soundcloud. Die klonken goed, dus boden Justine en ik haar een slot in het voorprogramma van Tsar B aan, in de AB Club. Charlotte zegde toe. Na die show was ik nog harder overtuigd van haar talent, en gunde zij mij het vertrouwen om haar te mogen managen.

Wwwater
Wwwater© Wouter Van Vaerenbergh

WWWater won onlangs een Red Bull Elektropedia Award voor de meest veelbelovende artiest. Wordt 2017 het jaar van haar grote doorbraak?

VAN DER HAEGEN: Mensen die Charlotte dit jaar aan het werk gezien hebben, weten dat ze er live al echt staat. De muziek zelf hebben we de tijd gegeven om te groeien, door ze enkel tussen de vier muren van de studio te laten leven. Dat wordt tegenwoordig niet vaak meer gedaan. De meeste artiesten brengen eerst een single uit, dan pas volgen er shows, dan een album. In het geval van WWWater was er geen single. Pukkelpop, Deep in the Woods, het voorprogramma van Warhaus, de passage bij de Radio 1 Sessie van Eefje de Visser: die mooie shows zijn er organisch gekomen. Ze waren de ideale ‘voorbereiding’ op 2017. De doelstelling voor dat jaar is het niveau van de liveperformances door te trekken naar de opnames. Als dat lukt, kan WWWater volgens mij tot de top gaan behoren. Maar ik vind het altijd heel moeilijk in te schatten wanneer een artiest zal doorbreken. Daar komen heel veel verschillende factoren bij kijken.

Tsar B heeft de AB Club uitverkocht op een moment dat ze twee songs uit had. Soms moet je een sprong dúrven te wagen.

Jarri Van der Haegen, manager Tsar B en WWWater.

Zoals?

VAN DER HAEGEN: Toeval is een factor, maar vooral ook de strategie die je hanteert, het profiel dat je uitbouwt voor je artiest. Beslissen wat je wel en niet doet, is een moeilijke maar belangrijke afweging. Het voordeel dat ik had is: ik heb niet alleen Tsar B op de kaart kunnen zetten, maar ook mezelf als manager. Met haar ben ik nu een jaar bezig. Als je ziet wat ze al allemaal bereikt heeft, is dat best indrukwekkend te noemen, vind ik. Als je geen goede strategie uitdenkt, laat je kansen schieten of durf je niet hoog genoeg in te zetten. Toen Tsar B twee songs uit had, wilden we haar in de AB Club programmeren. Concertpromotoren overtuigen op basis van twee nummers, dat is niet evident. Maar ik ben blijven volharden, en uiteindelijk hebben we die AB Club-show een maand op voorhand weten uit te verkopen. Met enkel wat kleine concertjes en voorprogrammaatjes hier en daar, zouden we nooit gestaan hebben waar we nu staan. Soms moet je een sprong dúrven te wagen.

Tsar B
Tsar B© Athos Burez

Tsar B heeft in 2016 binnenlandse én buitenlandse aandacht gekregen. Hoe duurzaam is die?

VAN DER HAEGEN: Voor mij kent muziek geen grenzen. De meer traditionele managementgedachte is: laten we in eigen land beginnen en zorgen dat we daar voet aan wal krijgen, om vervolgens uit te breiden naar andere markten. Maar waarom kan er niet metéén internationaal gedacht worden? Ja, het is moeilijker, duurder en je kunt op je bek gaan, maar niet geschoten, is altijd mis. De muziek van Tsar B wordt intussen gesteund door een aardig lijstje prestigieuze internationale magazines, radiozenders en websites, zoals The Fader en BBC Radio 1. Dat geeft je meer gewicht naar andere landen toe. En als er veel aandacht is rond een bepaalde artiest, moet er ook wel een markt voor zijn. Wie weet komen er dus nog mooie opportuniteiten uit het buitenland.

Tsar B maakt haar eigen muziek, maar heeft ook een uitgesproken kledingstijl en regisseerde zelf de clip bij Swim. Moet een muzikant vandaag de dag méér zijn dan alleen een muzikant?

VAN DER HAEGEN: Ik denk dat veel artiesten dat anno 2016 vanzelf al zijn. Kijk maar naar Stromae, dat is iemand die al het creatieve naar zijn hand wil zetten. Wie weet beter hoe alle puzzelstukjes in elkaar passen dan de artiest zélf? Ik zou het geforceerd vinden mocht ik degene zijn die tegen Justine zegt welk kledingstuk ze moet dragen en met welke andere artiesent ze moet samenwerken voor een fotoshoot of videoclip. Naast de muziek zijn het wel die videoclips, dat artwork en de fotografie die bepalen hoe je door de buitenwereld bekeken wordt. Die dingen nemen je als muziekfan mee in het universum van de artiest, ze doen een soort mystiek rond de muzikant ontstaan. Artiesten zijn zich daar anno 2016 bewust van, en worden meer en meer ondernemers. Die vrijheid moet je hen als manager ook kunnen geven.

Bloggen heb jij nooit als een job beschouwd, hoe tijdsintensief ook. Hoe zit dat met managen?

VAN DER HAEGEN: Dat zie ik evenmin als werk. Ik heb veel verantwoordelijkheden, en er is vaak tijdsdruk mee gemoeid, maar muziek is en blijft mijn passie. Iemands carrière mee uitbouwen, vind ik bijgevolg gewoon heel leuk om te doen. Ik sta elke dag met alle plezier van de wereld op om deze job te beoefenen. Voor de zoveelste keer om tien uur ’s avonds een concert bijwonen, is voor mij dan ook geen enkel probleem.

Als manager beschik je over een wit doek dat je volledig naar believen kunt beschilderen.

Jarri Van der Haegen

Ongeveer een jaar geleden was je nog aan het werk als advocaat. Is die ervaring van waarde geweest voor je huidige job?

VAN DER HAEGEN: Ik denk dat mijn studies en mijn achtergrond als advocaat wel nuttig geweest zijn, ja. De aanpak, de stiptheid, het papierwerk: daar krijg je ook als manager mee te maken. Ik ga niet beweren dat ik zonder die ervaring een betere of slechtere manager geweest zou zijn, maar ze heeft me wel een soort realiteitszin gegeven. Ik kan meedromen met artiesten, maar zie óók de andere van het verhaal: het financiële plaatje en het langetermijndenken.

Zijn jonge managers volgens jou beter gewapend tegen de fel veranderde muziekindustrie dan de oude garde?

VAN DER HAEGEN: Of je een goede manager bent, heeft niets met leeftijd te maken. Jonge managers denken volgens mij wel meer digitaal en pikken nieuwe trends sneller op. Ze zijn actief bezig met streaming, met de laatste hypes en veranderingen in de muziekwereld. Anderzijds beseft de jonge generatie wel dat ze nog veel te leren heeft, terwijl de oudere generatie meer kan terugvallen op zijn ervaring en zijn uitgebreide netwerk.

Als je niet met je eigen acts bezig bent, ben je aan het bloggen. Heb jij dan nooit een muziekindigestie?

VAN DER HAEGEN: Nee! Als ik thuis ben, luister ik de hele tijd naar muziek. Op de trein naar een concert: idem dito. Ik zou er voortdurend over kunnen praten. De businesskant, de festivalwereld, de marketingaanpak: er is voor mij méér dan de muziek alleen. De muziekindustrie is een sector die op heel veel gebieden leeft en waarin veel mogelijk is. Ik zie het zo: als manager beschik je over een wit doek dat je volledig naar believen kunt beschilderen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content