Het vuur brandde tijdens de eerste editie van Fire Is Gold, een hiphopfestival in Vilvoorde dat focust op muziek, sport en mode. De belhoppers zorgden voor de beste optredens. En de bezoekers? They made some fucking noise.
Hiphop is hot in België, en dat voelde je afgelopen zondag in Vilvoorde, waar Fire is Gold voor het eerst plaatsvond. Het is niet het eerste hiphopfestival in ons land – het Antwerpse Park Festival zet bijvoorbeeld toch ook al drie jaar in op urban -, maar met puike partners als de Brusselse club Bloody Louis (die onlangs nog de afterparty van Drake organiseerde) en het strandfeest We Can Dance is het misschien wel op weg om het beste te worden.
Dance battles, pogoënde festivalgangers, basketballende bezoekers: de eerste editie van Fire is Gold had het allemaal. En de muziek? Zoals op elk festival, waren er uitschieters en teleurstellingen. In de geest van het Eurovisiesongfestival: dit zijn de punten van de vakjury.
- Eén punt: Wiley. De fotografen zullen hun best mogen doen om een kiekje van een rappende Wiley terug te vinden, want de helft van de tijd stond de Brit met zijn rug naar het publiek overleg te plegen met zijn dj. Het leeuwendeel van de songs rapte hij niet mee, hij deed zelfs niet alsof. Nee, het bandje liep, Wiley keek wat in het rond en vroeg zich zo nu en dan af waar ‘all the ladies’ zaten. Al na een half uur kondigde hij zijn laatste nummer aan, en dat voor een headliner. In de studio is Wiley misschien wel de godfather van de grime, maar live not so much.
- Drie punten: Hamza. De Brusselaar is kleffer dan Drake en gebruikt meer autotune dan Kanye West ten tijde van 808s & Heartbreak. Zijn liveset was een monotone playbackshow.
- Vijf punten: Hulk. Iedere dj kan een feestje bouwen door Kendrick Lamars Humble en Migos’ Bad And Boujee na elkaar te draaien. Maar niet iedereen doet het met een Hulk-pak aan. Een bonuspunt voor de twee Hulk-mannen die in het publiek sprongen en verrassend sensueel begonnen te dansen.
- Zeven punten: Woodie Smalls. Net zoals Biggie Smalls is Woodie met zijn twee meter allesbehalve small. Een basketbalcarrière behoorde tot de mogelijkheden, maar de Sint-Niklazenaar koos voor de muziek. Een goede keuze, zo bleek. Planet Shrooms klonk heerlijk psychedelisch en Pass The Dutch deed iedereen dansen. En Woodie Smalls had nog beter kunnen scoren als zijn microfoon niet zo stil had gestaan en sidekick K1d niet boven hem uit gerapt zou hebben.
- Acht punten: Faisal. Na elke live-act stond een dj geprogrammeerd. Faisal, bekend van StuBru en De Ideale Wereld, startte zijn set met Tu Vas Glisser van Roméo Elvis. Aangezien Elvis net van het podium gestapt was, keek iedereen wat verward. Maar Faisal maakte er al snel een zowat onherkenbare, stompende versie van. Het bleek zijn talent: klassiekers een nieuwe invulling geven. Lamars Backseat Freestyle klonk bijvoorbeeld nog nooit zo soulvol. In Faisals Twitterbio staat: ‘Not a bad dj’. Een understatement, te oordelen naar zijn set op Fire Is Gold.
- Tien punten: Damso. In Vlaanderen nog een nobele onbekende, maar in Wallonië én Frankrijk een ster – single Bruxelles Vie werd al meer dan twáálf miljoen keer bekeken op YouTube. Damso is een toonbeeld van de Brusselse hiphop: Franstalig, hard en grauw. Zijn flow is sloom en half gedrogeerd, zijn beats zijn spaarzaam en licht psychedelisch. Hij kan opscheppen (Bruxelles Vie) en ontroeren (Graine De Sablier). En blijkbaar ook een goeie show neerzetten.
- Douze points: Roméo Elvis & Le Motel. Brusselaar Roméo Elvis was by far de beste performer in Vilvoorde. Hij stond op het podium met flair en zelfzekerheid, schakelde moeiteloos tussen speels en energiek, en hij kon het ook zónder tape. Het was eens wat anders. En dan was er ook nog knoppentovenaar Le Motel, die Elvis ruggensteun bood. Hij is een unieke producer, die zijn beats gaat zoeken tussen potjes en oude instrumenten op de rommelmarkt. Samen waren ze niet te stoppen. Absolute hoogtepunten: de briljante single Diable en knallers Sabena en Tu Vas Glisser.
Fire Is Gold heeft alles in huis om een vaste waarde te worden in het Belgische festivallandschap. Maar naar volgend jaar toe hopen we wel op een iets exclusievere line-up – de belhoppers die er optraden staan deze zomer op nog heel wat andere Belgische festivals geprogrammeerd – en een wat bredere invulling van hiphop. Waar waren de hiphoppers die met jazz, noise, soul of live-instrumenten experimenteren? En de vrouwelijke rappers? De queer rappers? De Nederlandstalige artiesten?
Niettemin: Fire is Gold was lit. Dat zagen Coely, Dvtch Norris, TheColorGrey, Caballero en JeanJass, die zich tussen de 4.000 bezoekers begaven. Tot volgend jaar!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
