Directeur van het Brussels Jazz Orchestra en jazzsaxofonist Frank Vaganée zal zich Toots Thielemans herinneren als een bijzonder warme man: ‘Hij was zeer begaan met jonge muzikanten.’
Het is ondertussen om en bij de dertig jaar geleden dat Frank Vaganée wijlen Toots Thielemans voor het eerst ontmoette. ‘Ik woonde nog thuis en herinner me dat mijn moeder me riep omdat Toots Thielemans aan de telefoon hing’, vertelt Vaganée. ‘Dan sta je perplex. Hij vroeg me of ik zin had om mee te spelen in een live radioprogramma. Toots stelde me meteen op mijn gemak door te vragen welke stukken ik het liefst wilde spelen – hij was zeer begaan met jonge muzikanten. Het was geen opgave voor hem om zijn kennis te delen met hen.’
‘Bij het horen van zijn overlijden verschoot ik toch even. Als iemand 94 jaar is, verwacht je dat wel halvelings, maar als het dan effectief gebeurt is dat toch even slikken.’
De directeur van het Brussels Jazz Orchestra looft het muzikale talent van de jazzmuzikant: ‘Hij bracht jazz naar een breder publiek door zijn manier van spelen. En óok door zijn instrumentkeuze, de mondharmonica, wat niet voor de hand liggend was.’
Meester
‘Toots drukte zijn stempel op zijn muziek doordat hij een bepaalde sound kon creëren en een gevoelige snaar wist te raken bij het publiek. Daar was hij een meester in. Wat Toots Thielemans als geen ander kon, was emotie op het podium brengen en een connectie maken met zijn luisteraars. Hij bleef daarbij steeds zeer integer.’
De muzikanten stonden meermaals samen op het podium, duidt Vaganée. ‘Een van de meest memorabele optredens is het openingsconcert van Jazz Middelheim in 2001. Dat was legendarisch.’
Naast hun professionele contact, spraken de muzikanten elkaar ook buiten de uren. ‘Hij belde altijd rond Kerst en Nieuwjaar om onze familie een goed jaar te wensen en speelde dan een liedje op de mondharmonica aan de telefoon. Toots was een heel warm mens. Er was meer dan de grote muzikant die hij was.’
(JL)
