Farrago: ‘Mijn eerste set in het buitenland opende mij de ogen’

Sam Deliaert, alias Farrago © /

Wat een weelde in de Belgische techno. Zelfs de tourmanager van Amelie Lens blijkt een straffe dj en producer te zijn. Maak kennis met Sam Deliaert, al mag u ook Farrago zeggen: ‘In Zuid-Amerika mag je draaien wat je wil, het publiek vertrouwt je.’

De jonge Sam Deliaert – op affiches van de betere technofeestjes herkent u hem als Farrago – had geen foto’s van dj’s aan zijn slaapkamermuur hangen. ‘Het waren de onbekende, lokale residents in het dorp waar ik opgroeide die mij aanzette om hetzelfde te doen. Dat waren niet noodzakelijk techno-dj’s, net zoals ik me niet vandaag beperkt weet door de grenzen van de techno.’

Als Talbot Wood belandde Deliaert al vrij snel bij de juiste labels en op de juiste compilaties met zijn goed beluisterbare tracks, maar het leven dat bij die pas verworven status hoort, beviel hem niet. ‘Het lijkt allemaal heel romantisch, muziek maken en daarmee toeren, maar ik zag al heel snel dat het niks voor mij was’, zegt Deliaert. ‘Ik ging graag uit, maar de eerste keer dat ik alleen op een vliegtuig stapte richting Berlijn, vond ik het al niet meer boeiend.’

‘Die ervaring opende mij meteen de ogen en deed me beseffen dat het een heel eenzame job is. Je speelt je set en gaat naar huis. Uit die routine haalde ik weinig voldoening, al was het misschien ook te vroeg en miste ik in die fase van mijn leven de nodige maturiteit.’

‘Het lijkt allemaal heel romantisch, muziek maken en daarmee toeren, maar ik zag al heel snel dat het niks voor mij was.’

Sam Deliaert

Deliaert wilde wél met muziek bezig blijven en begon feestjes te organiseren in het Antwerpse. Zo zette hij zijn eerste professionele stappen in het wereldje niet als dj of muzikant, maar als promotor – en later marketeer- voor Belgische festivals als Extrema Outdoor en Labyrinth Open.

Het is in die periode dat Deliaerts partner, Amelie Lens, doorbreekt, een gebeurtenis die hem weer achter de pc en de dj-booth doet kruipen. Onder de naam Farrago mikt hij meteen hoog. ‘Ik had vijf goede tracks met een sound waar ik opnieuw volledig in geloofde en heb die enkel naar het prestigieuze label ARTS gestuurd. Geen enkel ander label. Gelukkig zeiden ze meteen ja, terwijl je normaal maanden op een antwoord wacht.’

Meer zelfs, Deliaert geraakte weer in toermodus en wordt tourmanager van zijn partner. Zelf draait hij vandaag vooral voor of na haar. ‘We zijn maximaal drie dagen in de week thuis, maar da’s heel leuk, omdat we dat met twee kunnen doen.’

Laagdrempelig genoeg

Dat hij vandaag in het milieu als producer wordt geprezen, heeft hij mee te danken aan zijn eega. ‘Zij denkt echt na over hoe een plaat dj-vriendelijk kan worden gemaakt, terwijl ik puur artistiek denk. Veel muziek van mij was aanvankelijk te ingewikkeld of niet laagdrempelig genoeg, waardoor die niet werd opgepikt door dj’s.’ Hij maakt ook liever zelf muziek dan hij met andermans tracks aan de slag gaat: ‘Maar ik heb weer graag leren draaien. En dat is ook plezant, als je het om de juiste redenen doet.’

Wat dan een goede set maakt? ‘Als ik zonder al te veel compenseren mijn ding kan doen. In Zuid-Amerika mag je draaien wat je wil, het publiek daar vertrouwt je. Maar elk publiek is anders en wie zichzelf herhaalt, valt door de mand.’

De toekomst voor het powerkoppel van de techno oogt mooi. Farrago brengt binnenkort tracks uit op Lenske, het nieuwe label van zijn eega, en de twee spelen samen op Dour. ‘Ik ben blij deel uit te maken van de nieuwe technolading en heel enthousiast over wat de toekomst brengt. We versterken elkaar en hebben sinds lang terug een local scene. Het probleem bij ons was lang dat iedereen die een kans rook, naar het buitenland vertrok, terwijl het mooi is om hier te blijven werken en hier Belgisch talent te steunen.’

Farrago brengt op 25 april Risin’ uit op Lenske.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content