‘Ik nam epo maar mijn lichaam reageerde er niet op’: op de set van ‘Coureur’

© Kris Dewitte

Op de set van een nieuwe Vlaamse film. Deze week: Coureur van Kenneth Mercken.

locaties: de buurt van Triëst en Bolzano, de Pottenberg, Halle, Charleroi, Gent

opnameduur: 30 dagen

release: voorjaar 2018

Op de wielerpiste van het Gentse Kuipke ontploft een derny. Door de rook die de velodroom vult, ziet de jonge wielerbelofte Felix, die op het punt staat om in Italië een semiprofessioneel team te vervoegen, zichzelf in de Belgische kampioenentrui rijden, de droom van zijn fanatieke en jaloerse vader. Dat is de scène van Coureur waarin acteur Niels Willaert dadelijk gestalte zal geven aan Felix.

En debuterend regisseur Kenneth Mercken heeft uit eigen ervaring geput: hij heeft zelf een wielerverleden. ‘Ik ben ook opgepikt door een Italiaans team, wat mijn vader, die het nooit tot profrenner geschopt heeft, natuurlijk trots maakte. Ik nam al langer epo, zoals iedereen toen in het wereldje, maar mijn lichaam reageerde daar niet op. Het kon die sport in feite ook niet aan. Een wielerarts vertelde me toen dat ik elke dag van mijn carrière groeihormonen zou moeten inspuiten om mijn vertraagde puberteit te counteren, maar dat zou wel het risico op kanker verhogen. Op weg naar huis heb ik besloten het professionele wielrennen de rug toe te keren en film te gaan studeren.’

Merckens verhaal is extreem, dat van zijn hoofdpersonage gaat nóg verder. ‘Maar als ik mijn pa gevraagd had om zijn eigen leven op het spel te zetten, zoals die van Felix in de film doet, hij zou geen seconde getwijfeld hebben. En voor mijn vader viel een kleine kans op kanker in het niet bij het vooruitzicht dat ik een groot profrenner zou kunnen worden. De lijn tussen fanatisme en liefde is flinterdun.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content