Brussels Film Festival verliest subsidies: ‘Waarom? Wij tasten zelf in het duister’

© BFF
Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

Het werd vorige week al aangekondigd, maar nu is het ook officieel: het Brussels Film Festival verliest haar subsidies. De toekomst van het festival – dat dit jaar van 16 tot 22 juni zou hebben plaatsgevonden – komt daarmee aan een zijden draadje te hangen. ‘We proberen overeind te blijven, maar onze kansen zijn nu wel heel erg klein,’ zegt Kristof Polfliet, programmator van het festival.

Vorige week was er nog een sprankeltje hoop. En nu?

KRISTOF POLFLIET: We zijn gisteren samengekomen op het kabinet van de minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, en daar werden we toch zo’n beetje dood verklaard. Het is nu definitief: we krijgen geen subsidies meer. Het wordt dus bijna onmogelijk verder te gaan in onze huidige bestaansvorm. Een cultureel evenement overleeft het in ons land niet zonder subsidies, of het moet al heel commercieel zijn.

De voorbereidingen voor de komende editie waren al volop aan de gang. Kwam de beslissing dan helemaal onverwacht?

POLFLIET: Absoluut. Onze affiche was af, de juryleden en eregast waren al vastgelegd. De subsidies zijn facultatief en worden elk jaar opnieuw verdeeld. Echt zeker ben je dus nooit. Maar als je elk jaar zonder problemen dat bedrag krijgt, kom je echt wel uit de lucht gevallen als dat plots niet meer zo is. Wij tasten nog steeds in het duister.

Eén keer hebben we een bordje met ‘invitations’ aan de ingang gehangen – in het Engels, al werd aangenomen dat het Frans was. Dat is blijkbaar blijven hangen. Absurd, zeker als je weet dat we een paar jaar geleden nog ’te Nederlands’ genoemd werden.

Een van de aangehaalde redenen was dat jullie onvoldoende bijdragen aan het imago van Brussel.

POLFLIET: Er worden altijd maar dezelfde argumenten naar voren geschoven, zoals onze zogezegde gebrekkige Nederlandstalige communicatie. Terwijl wij zwart op wit kunnen bewijzen dat we alles drietalig doen. We hebben ooit één klein foutje gemaakt: een bordje met ‘Invitations’ aan de ingang. Uit praktische overwegingen hadden we dat in het Engels geformuleerd, maar er werd verkeerdelijk aangenomen dat het Frans was. We hebben dat toen meteen aangepast, maar blijkbaar is dat incident blijven hangen. Absurd, zeker als je weet dat we een paar jaar geleden nog van de Franstalige gemeenschap te horen kregen dat we ’te Nederlands’ zouden zijn.

Ook de bezoekcijfers zouden ondermaats zijn.

POLFLIET: Onzin. Er zijn verkeerde cijfers naar de pers gestuurd. Zo zou het festival vorig jaar 3.000 kaartjes hebben verkocht. In werkelijkheid zijn dat er 10.000, en dat zijn dan nog alleen de betalende entrees. Het klopt dat we in 2014 een dipje hebben gehad, maar vorig jaar stonden we er weer. We zijn toen net gestegen in bezoekersaantallen. Dat ze uitgerekend nu dat argument bovenhalen, is gewoonweg onjuist.

Nog een argument: de subsidieverstrekkers stonden niet achter de artistieke lijn van het festival.

POLFLIET: Het programma werd inderdaad in vraag gesteld. Natuurlijk zijn niet al onze films van dezelfde kwaliteit. Daar kan zeker over gediscussieerd worden. Wij durven kritisch te zijn voor onszelf, en geven toe dat er al eens vreemde keuzes werden gemaakt. Maar dat zijn wel uitzonderingen. Onze films hebben al een heel parcours van filmfestivals afgelegd. Het kan toch niet dat zij allemaal fout zitten? Bovendien werken wij samen met Filmmagie, een magazine met een filmkritische stem. Ook de Scenaristengilde steunt ons. Het lijkt me heel onwaarschijnlijk dat zij zich met ons willen associëren als ze niet achter ons zouden staan.

Brussels Film Festival verliest subsidies: 'Waarom? Wij tasten zelf in het duister'

Jullie proberen ook een divers programma aan te bieden.

POLFLIET: Wij proberen altijd een zo ruim mogelijk publiek aan te trekken, dat klopt. Met kleine initiatieven, zoals een beurs rond muziek en cinema, proberen we mensen naar Flagey te trekken. Wij worden heel hard gedragen door de Brusselse gemeenschappen. Als wij een Poolse avond organiseren, zit de zaal bomvol. Zo krijgen mensen met een migratieachtergrond films te zien die ze anders nooit in België te zien krijgen. Dat wordt te weinig belicht. Ik vraag mij soms af of die subsidieverstrekkers ooit zélf op ons festival zijn geweest. Volgens mij baseren ze zich op geruchten, want hun beeld strookt totaal niet met de realiteit.

Jullie hebben een dossier ingediend voor Europese subsidies. Zit daar nog potentieel in?

POLFLIET: Ik vrees ervoor. De beslissing wordt bovendien pas in april gemaakt, veel te laat voor ons. Ook Europa zal ons jammer genoeg niet kunnen redden.

Ik vraag me soms af of die subsidieverstrekkers ooit zélf op ons festival zijn geweest.

Zijn er dan echt geen andere opties meer? De ticketprijzen verhogen, bijvoorbeeld?

POLFLIET: Wij zijn altijd heel democratisch geweest. Een ticketje kost bij ons zeven euro, op andere festivals is dat vaak vijftien euro. Dat is een keuze die wij maken. Misschien keert zich dat nu tegen ons, maar ik vind dat nog steeds te verdedigen. Een verhoging van de ticketprijzen zou overigens nooit het bedrag opleveren dat het gewest ons nu afneemt.

Moeten we dan definitief afscheid nemen van het Brussels Film Festival?

POLFLIET: Ik hoop uit de grond van mijn hart van niet. Het is allemaal nog wat te vers om grote uitspraken te doen, maar we doen er alles aan om te kunnen blijven bestaan. We proberen nog steeds druk uit te oefenen op de bevoegden. Misschien kunnen we dit jaar een paar kleinere evenementen laten plaatsvinden. Wij hebben een gemotiveerd team achter ons, dat gepassioneerd is door film én mensen wil samenbrengen. Die basis is er nog steeds. We hopen er volgend jaar opnieuw te staan en we zien zeker nog potentieel. Alleen: zonder subsidies wordt het heel erg moeilijk.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content