In ‘Adjustment Day’ vindt de auteur van ‘Fight Club’ zijn beste vorm terug

© .
Roderik Six
Roderik Six Journalist voor Knack

Gedrenkt in bloed en genitaal vocht duwt Chuck Palahniuk in Adjustment Day Amerika de afgrond in. Dystopie voor de weldenkende mens of een handleiding voor extreemrechts? Maakt niet uit: fucking Chuck is back!

Amerika heeft een probleem. Nu de mannelijke millennials, jarenlang zoetgehouden met games, chai latte’s en porno, volwassen zijn geworden, dreigen ze hun American dream waar te maken. De media heeft hen jarenlang opgehitst om hun rechtmatige plek aan de top op te eisen maar dat ziet de bezadigde elite niet zitten: er is simpelweg niet voldoende plaats bovenaan op de apenrots. Zo’n demografisch probleem los je makkelijk op: je creëert een oorlog, altijd al een verslinder van jong mannenvlees geweest. Extra bonus: door het nakende deficit aan mannen zal ook de feministische golf droog vallen – in plaats van op te komen voor hun rechten zullen vrouwen weer onderling vechten voor het beste zaad.

Centrale zinnen: Mexico no longer took refugees. Neither did Canada.

Puik plan, maar dat is buiten Talbott Reynolds gerekend, de mysterieuze stichter van een extreemrechtse ondergrondse verzetsbeweging. Hij doorziet de regering en werkt een ingenieus complot uit. Moordlijsten worden opgesteld, doodseskaders bewapenen zich en op Adjustment Day worden politici, journalisten en wetenschappers en masse afgeknald. De bevolking maalt er niet echt om: de democratie was al lang uitgehold en hoe tiranniek ook, de nieuwe maatschappelijke orde heeft zo haar voordelen. De VS worden opgeheven en nieuwe staten opgericht. In Caucasia mogen alle blanken wonen, Blacktopia is een Eden voor zwarten en in Gaysia kunnen de holebi’s zich uitleven. Er is geen sprake meer van homofobie of rassenrellen, en via een ingenieus monetair systeem van vergankelijk geld kan niemand nog eigendom oppotten. Valt dus best mee, tenzij je een gemengd koppel bent, of je blanke kind zich als homo out. Maar ach, wat is een tirannie zonder concentratiekampen?

Na een paar halfslachtige broedsels heeft Chuck Palahniuk met deze satirische roman zijn oude topvorm teruggevonden. Met sardonisch plezier werkt hij zijn premisse akelig perfect uit. Getrouw aan de zapcultuur van de millennials springt hij van personage naar personage en dat vergt even een inspanning maar zodra de trein vertrokken is, dendert hij, gesmeerd met de nodige lichaamsvochten, richting afgrond.

Maar wacht eens. Een ondergrondse verzetsbeweging van ondergewaardeerde mannen die de maatschappij omverwerpt, lijkt dat niet verdacht veel op Fight Club? Palahniuk ontmijnt die kritiek door zijn cultklassieker te vermelden als inspiratiebron, en oplettende lezers zullen ook cameo’s van The Handmaid’s Tale en The Purge ontdekken. Nooit te beroerd om zijn collega’s een bloemetje toe te gooien, die Palahniuk, desgevallend op een massagraf.

Adjustment Day

Chuck Palahniuk, W.W. Norton, 316 blz., 19,99 euro.

Chuck Palahniuk

Chuck Palahniuk (°1962) zal altijd onlosmakelijk verbonden blijven met zijn debuut Fight Club (1996), geniaal verfilmd door David Fincher. Andere hoogtepunten zijn Choke (2001) en Haunted (2005). Dat laatste verhalenbordeel zou ooit verfilmd worden door Koen Mortier maar daar is het onderhand al jaren spookachtig stil rond. Hallo, Koen?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content