De memoires van Sigrid Rausing: een lijn te ver

© De Bezige Bij
Roderik Six
Roderik Six Journalist voor Knack

Geld maakt niet gelukkig, maar je kunt er wel een smak drugs mee kopen om de levenspijn te verzachten. Sigrid Rausing reconstrueert in haar memoires de neergang van haar verslaafde broer en schoonzus, met chirurgische precisie.

Op maandag 9 juli 2012 ontdekte de Londense politie het lichaam van Eva Rausing in wat de tabloids omschreven als een drugshol. Het lijk, dat verborgen lag onder dekzeilen, afval en flatscreens, was in verregaande staat van ontbinding. Onderzoek van haar pacemaker zou uitwijzen dat haar hart het al twee maanden eerder had begeven. Het ‘drugshol’ is de master bedroom van een opulente en verder keurig onderhouden villa die op 70 miljoen pond werd geschat. Haar man Hans Kristian Rausing is een telg van de Zweedse Rausing-familie die fortuin vergaarde met de uitvinding van de Tetra Pak, het gelamineerde drinkkarton dat je in zowat elke koelkast ter wereld aantreft. Kristian en Eva stonden behalve om hun filantropie ook bekend als zware druggebruikers en regelmatige bezoekers van afkickcentra.

Centrale zin: Tijdens de twaalf jaar dat Hans en Eva waren teruggevallen fantaseerde ik geregeld hoe ik mijn broer zou ontvoeren en hem naar een afgelegen plek zou brengen, hem daar langzaam zou laten detoxen en weer tot leven zou brengen.

Tevergeefse bezoeken, zo concludeert Kristians zus Sigrid, die in Maalstroom haar herinneringen aan de periode op een rijtje zet. Zo werd Eva ooit betrapt met crack in haar handtas toen ze een feestje op de Amerikaanse ambassade wilde bijwonen, wat dan weer tot een huiszoeking leidde waarbij tachtig gram cocaïne werd ontdekt. Met de hulp van een topadvocaat kwam het echtpaar ervan af met een tik op de vingers: omdat ze zo rijk waren, kon hen enkel bezit worden aangewreven – mensen met zoveel geld hoeven niet te dealen, was de perfide redenering. Later raakte het drugskoppel alsnog de voogdij over hun vier kinderen kwijt en ze verzonken in verregaande paranoia – op een bepaald moment beschuldigde Eva haar schoonvader zelfs van de moord op Olof Palme, de in 1986 neergeschoten Zweedse premier. Al hun Londense escapes werden natuurlijk breed uitgesmeerd in de rioolpers, tot vermaak van de goegemeente.

De memoires van Sigrid Rausing: een lijn te ver

Sigrid Rausing graaft diep in de tragische neergang van haar broer en schoonzus. Ze gaat te rade bij de wetenschap – is verslaving genetisch bepaald? -, onderzoekt of Freud, zelf een notoir cokegebruiker, iets zinnigs te vertellen heeft over vaderhaat en betrekt de hele wereldliteratuur in het familiedrama. Tegelijk vertelt ze op integere wijze haar eigen verhaal; over hoe ze voor haar ontvoogde neefjes en nichtjes zorgt, over haar constante angst voor een overdosis, over de zes jaar waarin ze niets meer van haar broer hoorde. Hoewel ze waarschuwt voor druggebruik wordt haar betoog nooit paternalistisch of melig. ze wilde gewoon haar kant van het verhaal neerschrijven, haar verdriet verwerken en het onbegrijpelijke begrijpen.

Maalstroom, Sigrid Rausing, De Bezige Bij, (oorspronkelijke titel: Mayhem. A Memoir), 224 blz., 19,99 euro.

Sigrid Rausing

Naast antropologe is Sigrid Rausing (°1962) ook uitgever van Granta, het befaamde literair blad dat al meer dan een eeuw bestaat en onder meer al jeugdwerk van Ted Hughes en Sylvia Plath publiceerde. Rausing richtte ook The Sea Foundation op, een filantropisch fonds dat zich wereldwijd inzet voor de mensenrechten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content